Na czym polega terapia metodą Lowena?

Współczesna psychoterapia coraz częściej sięga po podejścia integrujące pracę z umysłem i ciałem. Jednym z bardziej rozpoznawalnych nurtów w tej dziedzinie jest bioenergetyka Alexandra Lowena. Zgodnie z jego założeniami ciało i psychika są ze sobą nierozerwalnie związane, a emocje nie tylko wyrażają się w naszym zachowaniu, ale również zapisują się w strukturze mięśni, postawie i sposobie poruszania się. Dlatego też praca z ciałem metodą Lowena zakłada, że zmiany w psychice można osiągać poprzez świadome uruchamianie procesów fizycznych.

Czym jest praca z ciałem metodą Lowena?

Terapia oparta na metodzie Lowena to forma pracy psychoterapeutycznej, która angażuje zarówno ciało, jak i umysł. Jej głównym założeniem jest to, że napięcia emocjonalne gromadzą się w ciele w postaci chronicznych napięć mięśniowych, tzw. pancerza mięśniowego. Te nieuświadomione napięcia mogą zaburzać kontakt ze sobą, ograniczać ekspresję emocji i prowadzić do różnych objawów psychosomatycznych. Poprzez specjalne ćwiczenia bioenergetyczne, oddech, pracę z głosem i ruchem, pacjent może odzyskać swobodny przepływ energii w ciele i lepszy kontakt z własnymi emocjami.

Podczas sesji terapeutycznych osoba ucząca się pracy z ciałem metodą Lowena wykonuje ćwiczenia mające na celu rozluźnienie określonych partii ciała, zwiększenie świadomości ciała i odblokowanie emocji. Często wiąże się to z bardzo konkretnymi odczuciami, np. napięciem, drżeniem, a czasem płaczem czy złością, które pojawiają się jako efekt uwolnienia długo tłumionych przeżyć. Istotne jest także przywracanie naturalnego, głębokiego oddechu, który w wyniku stresu i traumy bywa spłycony i zablokowany.

W jakich sytuacjach pomocna może być praca z ciałem metodą Lowena?

Metoda Lowena znajduje zastosowanie w pracy z osobami, które doświadczają trudności emocjonalnych, zaburzeń psychosomatycznych, stanów lękowych, depresji, chronicznego stresu czy problemów z wyrażaniem emocji. Może być również pomocna w przypadku osób mających poczucie odcięcia od własnych potrzeb i emocji, borykających się z niską samooceną lub trudnościami w relacjach. Dzięki skupieniu na ciele możliwe jest dotarcie do nieświadomych mechanizmów obronnych, które nie zawsze są dostępne w klasycznej rozmowie terapeutycznej. Cennym aspektem tej formy terapii jest również to, że pozwala pacjentowi w bezpieczny sposób doświadczać emocji w tu i teraz, bez konieczności ich analizowania czy oceniania.