Jestem psychoterapeutką Gestalt.
Mogę Ci pomóc odnaleźć własną drogę rozwoju.

Joanna Majda-Kostrz

Najczęstsze problemy psychologiczne okresu dorastania

Nastolatkowie zmagają się z wyzwaniami związanymi z budowaniem własnej tożsamości, nawiązywaniem relacji z rówieśnikami czy radzeniem sobie z presją społeczną i oczekiwaniami ze strony rodziców. Wszystko to sprawia, że młodzi ludzie są szczególnie narażeni na rozwój różnorodnych problemów psychologicznych. Warto więc poznać najczęstsze z nich, aby móc świadomie wspierać swoje dzieci lub innych bliskich nastolatków w tym trudnym okresie.

Najczęstsze problemy psychologiczne w okresie dorastania

Jednym z najbardziej powszechnych problemów psychologicznych wśród nastolatków są zaburzenia lękowe. Mogą one przybierać różne postacie, takie jak lęk społeczny, lęk przed egzaminami czy napady paniki. Przyczyną tych zaburzeń może być zarówno genetyka, jak i wpływ środowiska, w którym dana osoba się rozwija. Innym często występującym problemem są zaburzenia depresyjne. Nastolatkowie mogą doświadczać smutku, poczucia beznadziei, utraty zainteresowań czy trudności w koncentracji. Depresja może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak samookaleczenia czy próby samobójcze. Warto również wspomnieć o zaburzeniach odżywiania, takich jak anoreksja czy bulimia, które również są częstym problemem w okresie dorastania. Wszystkie te kwestie mogą wpływać na funkcjonowanie młodego człowieka zarówno w życiu prywatnym, jak i szkolnym.

Kiedy i dlaczego nastolatek powinien zgłosić się na psychoterapię?

Psychoterapia może być niezwykle pomocna dla nastolatków borykających się z różnego rodzaju problemami psychicznymi. Warto jednak pamiętać, że nie każdy młody człowiek musi korzystać z pomocy specjalisty. Istotne jest jednak, aby rodzice i opiekunowie byli świadomi sygnałów, które mogą świadczyć o tym, że nastolatek potrzebuje wsparcia. Takimi sygnałami mogą być między innymi nagłe zmiany zachowania, wycofanie się z życia społecznego, problemy ze snem czy spadek wyników w nauce. Jeśli zauważymy u swojego dziecka takie objawy, warto porozmawiać z nim na ten temat i zasugerować wizytę u psychologa lub psychiatry. Ważne jest jednak, aby nastolatek sam zdecydował się na podjęcie terapii i był świadomy, że to dla jego dobra.